- κοσμητήρ
- κοσμητήρ, -ῆρος, ὁ, θηλ. κοσμήτειρα (Α) [κοσμώ]1. αυτός που διευθύνει, αρχηγός2. (στον Ίτανο) τίτλος επώνυμου άρχοντα3. φρ. «κοσμήτειρα τῆς Ἀρτέμιδος» — τίτλος γυναίκας αξιωματούχου στην Έφεσο.
Dictionary of Greek. 2013.
κοσμητήρ
Look at other dictionaries:
κοσμητῆρα — κοσμητήρ masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κοσμητῆρας — κοσμητήρ masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
-τήρας — τήρ, ΝΜΑ παραγωγική κατάλ. ονομάτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, η οποία, όπως και η κατάλ. τωρ, χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει τον δράστη ενέργειας. Οι δύο αυτές καταλήξεις ανάγονται στην ΙΕ κατάληξη * ter (πρβλ. και αρχ. ινδ. pi tā, λατ. pa … Dictionary of Greek
κοσμήτειρα — κοσμήτειρα, ἡ (Α) βλ. κοσμητήρ … Dictionary of Greek
